نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

خلوت دل


بسیاری از اوقات میپرسند که چه کاری انجام بدهیم تا بخدا نزدیک تر شویم؟ بنظرمیرسد یکی از بهترین پاسخ ها این است که "هیچ"کار!  شاید در آغاز تعجب برانگیز باشد  ولی اندکی تامل مساله را روشن میکند.برای آنکه آینه بتواند نور را در خود منعکس کند باید شفاف و صیقلی باشد.انسان هم زمانی آینه جلوه الهی میشود که همه تعینات را از خود دور کند وهیچ کدورت و نقطه سیاهی دراو باقی نماند.نقاط سیاه وجود همان تلاش هایی است که برای اثبات خودش انجام میدهد تا سری در میان سرها بیرون بیاورد! و همه اختلافات و درگیریها و منیت ها و ...از همین جا پیدا میشود.از همین جاست که میبینی حتی کلمات قرآن هم ابزار برتری طلبی واقع میشود.اما وقتی وجود خودت را از همه این سیاهی ها پاک کردی و آینه دل شفاف شد خودبخود نور حق از آن منعکس میشود.پس بیش از آنکه نیاز به نقاشی در وجود خود داشته باشیم نیاز به پاکسازی داریم! بیش از آنکه قلم در دست ما باشد باید پاک کن بدست بگیریم! والبته این پاک کن هم جنسش باز "معرفت" است! با تامل و تفکر است که میتوان باین نقطه رسید که هیچ قدرت موثری جز او در عالم نیست.وقتی این حقیقت را باهمه وجود درک کردی معنایش آنستکه وجودت از همه سیاهی ها پاک شده است!  و این است معنای دعاهایی که در ماه رجب میخوانیم : خاب الوافدون علی غیرک! بهر اندازه که توهم کردی غیر اثری دارد بهمان اندازه سیاهی وجودت را پاک نکرده ای...تو باید در معرفت به جایی برسی که هیچ موثری را جزاو نبینی...واین همان " سلوک عقلانی" است.

وجود تو همه خاراست و خاشاک

برون انداز اکنون  جمله را پاک

موانع تا نگردانی زخود دور

درون خانه دل نایدت "نور"

@namazesobh


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد