بنام خدای دلها
عوامل مختلفی دست بدست هم داده و بتدریج حضور مرا در این خانه کمرنگ نموده ...چه اینکه بنظر میرسد ورود شبکه های اجتماعی به گوشیها و تشکیل گروههای متعدد در این فضا هم بطور کلی اندکی وبلاگها را به حاشیه رانده است و این یکی دیگر از آثار تکنولوژی جدید است که بشدت حضور خودش را در زندگی ما نشان میدهد و کسی یارای مقابله با آن را ندارد.
دنیای امروز دنیای عجیبی است. در فاصله ای کوتاه خود را در هجوم فضاهای متکثر جدید میبینی و تا بیایی برای خودت جایی و نگاهی رقم بزنی فضای بعدی تو را مورد هجوم قرار میدهد....گاه سلطه این فضاها بگونه ای است که حتی افراد مطلع و خبره را هم در کام خود فرو میبرد..و جالب انستکه در همه این موارد صحنه و بازی را دیگری تعریف میکند و ما ناخودآگاه در زمین او بازی میکنیم .
البته اکنون قصد ندارم به بحث از این مقوله بپردازم که هم بضاعت خاص خودش را میخواهد و هم نیاز به تاملات تخصصی بیشتری دارد اما میخواهم به مطلبی اشاره کنم که مدتی است ذهن مرا به خود مشغول نموده است.
یکی از اتفاقاتی که در دوره جدید شاهد آن هستیم افزایش سطح نگرانیها و دلهره ها در سطوح مختلف بخصوص جوانان ودانشجویان است و همچنان که پیداست این سطح از نگرانیها که علل مختلفی مانند آینده کاری و ازدواج و ...دارد آسیب زیادی به رشد فکری و اخلاقی و اجتماعی آنها وارد میکند....
حال در این ارتباط غلی القاعده دو راه کلی وجود دارد.
یکی اینکه بفکر تغییر شرایط بیرونی و فراهم کردن اوضاع و احوالی باشیم که افراد بدنبال آن هستند. خوب طبیعی است چنین کاری نه بسهولت امکان پذیر هست و نه در کوتاه مدت امکان پذیر
اما راه دیگری که میتوان بسمت آن حرکت کرد تغییر درون ماست که از جهاتی اساسی تر و ریشه ای تر نیز هست...
این همان بحثی است که از آن به حیات انفسی تعبیر کرده ام...
غجالتا خواستم طرح بحث کرده باشم تا در این راستا از نظرات دوستان بهره بگیرم.
انشاا.. در نوبت بعد وارد خود بحث خواهیم شد