نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

نماز صبح

ان ناشئه اللیل هی اشد وطئا و اقوم قیلا

دستهای خالی


اگر بعد از مدت مدیدی تلاش بخیال اندوختن، دستهای خودت را خالی ببینی سخت است!  اگر پس از اینکه روزها و شبها در جاده ای دویده ای  خودت را در همان نقطه آغاز ببینی ،برایت خیلی سنگین است!  و اگر پس از عمری سرمایه گذاری در یک مسیر  همه سرمایه ات را از بین رفته بیابی،تحملش برایت دشوار است!  ... در آیه ۲۵ سوره فرقان میخوانیم: و قدمنا الی ماعملوا من عمل فجعلناه هباا منثورا  خداوند در این آیه شریفه به همین حقیقت اشاره میکند که برخی حاصل تلاش خود را هباا منثورا میبینند! یعنی گویا همه آن از بین رفته است!  طبیعی است که اگر آدمی در تلاش خودش تنها باهداف دنیوی دل بسته باشد سرانجامی جز همین احساس ناکامی ندارد زیرا دنیای آدمی بسرعت باتمام میرسد و او بیکباره مجبور است باهمه داشته ها و نداشته هایش وداع کند.آنجاست که با خودش میاندیشد که پس نتیجه این همه تلاش و زحمت به کجا رفت؟ و تنها کسانی دراینجا احساس خرسندی میکنند که دل خود را به مبدای ماندنی و نه تنها دنیوی پیوند زده باشند. تشویق ها و ترغیب های دنیوی نقش انگیزشی خوبی دارند اما برای احساس رضایت همیشگی کفایت نمیکنند.اگر تنها دلخوشی ما این امور باشد دست آخر احساس تنهایی و غربت شدید برما حاکم میشود.چه زیبا سرود شیخ بهایی که فرمود ؛ ای اهل مدرسه! همه تلاشتان برباد میرود اگر که مقصدی جز عشق خدا در سرتان باشد:

ایها القوم الذی فی المدرسه

کل ما حصلتموها وسوسه

فکرکم ان کان فی غیر الحبیب

لم تکن من نشات الاخری نصیب!

@namazesobh

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد