امام مهربانی ها

امسال یاد امام رنگ و بوی دیگری دارد.گویا عطش بیشتری برای شنیدن اوصاف امام ایجاد شده است.معمولا قدر آب را کسی بهتر میداند که مدتی را تشنه بوده است.ویکی از عیوب ما آدمیان همین است که نسبت به نعمتهایی که امروز در دسترس ماهستند چندان متوجه و شاکر نیستیم و درنتیجه بهره و نصیب مااز آنها اندک و ناچیز است.یکی از اوصاف مهم امام که نقش مهمی در توفیقاتش داشت مهربانی او بود.اساسا قلب مومن قلبی روف و لطیف نسبت به مخلوقات الهی است و این رافت ریشه در مهربانی حضرت حق دارد.خداوند در سوره الرحمن میفرماید:الرحمن علم القرآن...یعنی تعلیم قرآن را بر مهربانی خودش مبتنی میسازد! هم چنان که رسول او هم اینگونه بود.محبت جاری پیامبر بود که دل دشمنان را هم نرم میکرد.چرا که محبت بستر رشد و شکوفایی است.البته این مهربانی منافاتی با بحث و گفتگو ونقد ندارد.بلکه نقد منصفانه کار انسانهای مهربان است.در حالیکه بدترین نوع نقد سخنانی است که به قصد تخریب و به شکل تحقیرآمیز و گاه آمیخته با دروغ و تهمت بیان میشود والبته نه تنها اثرمثبت ندارد بلکه تماما مخرب و زمینه ساز غضب الهی است.فرصت ما در زندگی کوتاه است و حیف است که این فرصت اندک جزبا مهر و محبت و صفا و صداقت سپری شود!

بیا تا قدر یکدیگر بدانیم

که تا ناگه زیکدیگر نمانیم!

@namazesobh